در این رویداد که با حضور اعضای پلتفرم کار و دموکراسی درسیم و تعداد زیادی از مردم برگزار شد، عکس‌های ناپدیدشدگان قهری به دست گرفته شده بود.

اوزگور آتش، رئیس مشترک شعبه انجمن حقوق بشر (İHD)، بر اهمیت «هفته ناپدیدشدگان» تاکید کرد، در حالی که نورشاد یِشیل، دیگر رئیس مشترک، خواستار روشن شدن سرنوشت خاتون، یَتَر، الیف ایشیک، گُلیزار و دختر ۳ ساله‌اش دیلَک سَرین که در سال ۱۹۹۴ در روستای وارتینیک ناپدید شدند، و همچنین گلستان دوکو که از سال ۲۰۲۰ از او خبری نیست، شد.

نورشاد یِشیل خواسته‌های خود را به شرح زیر برشمرد:

- سرنوشت ناپدیدشدگان قهری روشن شود.

- عاملان محاکمه شوند.

- ناپدیدسازی قهری در قانون جزایی ترکیه جرم علیه بشریت محسوب شود.

- مصونیت از مجازات پایان یابد.

- ترکیه کنوانسیون سازمان ملل متحد علیه ناپدیدسازی اجباری را امضا کند.

- ممنوعیت میدان گالاتاسرای برداشته شود.

نورشاد یشیل با اشاره به اینکه تحقق این خواسته‌ها با صلح پایدار ممکن است، گفت: «روند ایجاد شده با تصمیمات خلع سلاح باید با حقیقت، روبرو شدن با واقعیت و عدالت همراه باشد (...) صلح نباید قربانی محاسبات سیاسی شود؛ برای یک صلح عادلانه و پایدار، باید اراده‌ای قوی از خود نشان داده شود.»

این بیانیه با تحصن به پایان رسید.